De vondst

Nu ik dicht bij mijn vondst ben, ben ik echt veel gaan tekenen. Door te tekenen kan ik veel makkelijker mijn gedachtegoed vertalen naar iets wat vast staat. Daardoor kan ik er beter over nadenken en dingen wegstrepen en toevoegen. Onderstaande afbeelding is het model van de cognitieve dissonantie dat ik in het vorige hoofdstuk gebruikte, alleen dan een beetje aangepast zodat het bij mijn ‘case’ past. We zijn aangekomen bij het stadium dat het vermenselijkte bedrijf in the picture komt. Zoals in mijn tekening in het rood beschreven, dat is het moment dat het vermenselijkte bedrijf zijn rol inneemt in de reductie van de cognitieve dissonantie.

 

Er zijn volgens het model vier mogelijkheden om de cognitieve dissonantie te reduceren: ‘change behaviour’ (veranderen van gedrag), ‘change belief’ (het veranderen van het geloof), ‘add belief’ (een nieuw geloof toevoegen) en ‘ignore conflict’ (het geheel negeren). Volgens mij is het niet mogelijk om dit probleem te negeren (de laatste optie), omdat dit probleem ver geworteld zit in onze natuurlijke aard. Wel geloof ik dat de andere drie opties mogelijk zijn om de cognitieve dissonantie te reduceren. Ook ben ik ervan overtuigd dat het vermenselijkte bedrijf hier een grote rol in kan spelen, als een soort nieuwe plek om de behoefte naar menselijk contact te voldoen. In onderstaande tekening heb ik uitgetekend hoe het verloop van menselijk contact op micro, meso-en macroniveau is. Het begint op microniveau, dit zijn je naasten. Het volgende stadium in dit model is het mesoniveau. Op dit niveau zijn ‘menselijke vertegenwoordigers’ het menselijke contactpunt. Het laatste niveau is het macroniveau. Op dit niveau zijn er geen persoonlijk menselijke contactpunten.

Dit was het moment dat ik mijn vondst concreet had, en wist wat ik gevonden had. In het volgende hoofdstuk zal ik het proces laten zien hoe ik het bijpassende conceptuele model heb gemaakt. Het is belangrijk om in gedachte te houden dat alle acties en sensaties die genoemd worden bij deze vondst onbewust zijn. Ik zal uitleggen wat mijn vondst is:

 

“Doordat mensen steeds meer technologische middelen gebruiken, hebben ze minder echt persoonlijk contact met hun naasten (micro omgeving). Dit wordt ook wel ‘technological detachment’ genoemd. Deze technological detachment zorgt voor een oncomfortabele sensatie bij de mens: cognitieve dissonantie. Een natuurlijke reactie van de mens is een poging doen tot het reduceren van deze cognitieve dissonantie. In dit geval is deze poging het zoeken van menselijk contact op een andere plek dan hun micro omgeving: de meso omgeving is de eerstvolgende waar men dit zoekt. De mens zoekt menselijk contact op mesoniveau, dat is de ‘menselijke vertegenwoordiger’, ook wel de social CEO.”

 

De samenvatting van deze vondst is de volgende:

“De mens is gevoelig voor de social CEO omdat deze kan zorgen voor de reductie van cognitieve dissonantie.”